انواژیناسیون روده در شیرخوارمن

امروز میخوام در مورد انواژیناسیون روده که در هفت ماه و بیست روزگی پسرم رخ داد بنویسم.دقیقا این در هم روی روده چی هست؟

انواژيناسيون حالتي است كه در آن بخشي از روده كوچك داخل قسمتي كه جلوي آن قرار گرفته است مي‌لغزد در مرحله بعد روده‌هاي درهم فرو رفته دچار تورم مي‌شوند و اين دو باكمك هم منجر به اسنداد روده مي‌گردند.

متعاقباً براي رفع انسداد، روده‌ها دچار انقباض مي‌شوند. كودك شيرخوار بر اثر شروع انقباضات ناگهان گريه مي‌كند و ممكن است دچار استفراغ، رنگ پريدگي و تب شود؛ اما در فاصله بين انقباضات كاملاً سالم و آرام بنظر مي رسد.

اگر چه در چند ساعت اول مدفوع وي ظاهري طبيعي دارد اما بتدريج بعلت تورم جدار روده و فشار در آن ناحيه مخاط خونريزي كرده و مخلوط خون و مخاط بصورت ژله قرمز رنگي (Redcurrantjely) دفع ميشود.

دليل پيدايش انواژيناسيون معلوم نيست و مي‌تواند در هر سن و سالي رخ دهد اما اغلب اوقات در پسران زير 12 ماه كه قبلاً از سلامت خوبي نيز برخوردار بوده‌اند ديده ميشود.

اين بيماري در تمام سنين مي تواند به وجود آيد، اما در شيرخواران و كودكان 2 ماه تا 6 ساله از همه شايع تر است . پسران بيشتر دچار آن مي شوند.
علايم شايع 
مراحل اوليه :
درد شكمي به حال دل پيچه . شيرخواران با صداي بلند گريه مي كنند، پاها را روي شكمشان مي آورند، و به هنگام حمله ، رنگ پريده شده ، به شدت عرق مي كنند.
استفراغ
مراحل بعدي :
خونريزي گوارشي از پايين . اين خونريزي ممكن است به شكل يك ماده قرمز تيره باشد كه شبيه ژله به نظر مي رسد.
ضعف و بي حالي
شوك
تورم شكم
وجود يك توده قابل لمس در شكم
علل
بنا به علل ناشناخته ، يك قسمت از روده به صورت تلسكوپي درون قسمت مجاور آن فرو مي رود. اين امر باعث بسته شدن مسير خونرساني به روده شده ، توليد قانقاريا و پريتونيت (التهاب پرده صفاق ) مي كند. اين بيماري ممكن است به علت يك عفونت ويروسي به وجود بيايد، اما اين مسأله به اثبات نرسيده است .

حالا پسر من نه سابقه اسهال داشت نه سرماخوردگی نه یبوست نه هیچ چیز دیگه ای.حتی دارو هم مصرف نکرده بود اما این موضوع به شدت در بین پسر بچه ها شایعه و یک اورژانس مهم محسوب میشه که اگر اقدام درمانی  و تشخیص به موقع نباشه دور از جون تمام بچه ها جون کودک به خطر می افته.

پس دل درد ها و ناآرامی های کودک رو به خصوص اگه به صورت بی قراری دوره ای باشه و با بی اشتهایی بچه همرا ه بود و بچه پاهاشو داخل شکم میکشید و از درد داد میزد و بعد از چند دقیق آروم میشد رو کاملا جدی بگیریم و با یک پزشک مجرب اطفال مشاوره کنیم.

برای جا انداختن روده دو اقدام درمانی بیشتر وجود نداره یا تنقیه با باریم یا جراحی در موارد پیش رفته یا عدم جوا بدهی روش اول 

که خدارو شکر روش اول برای پسر من جواب داد و هر چند دشوار اما کار به جراحی نکشید.در روش اول بعد از مشخص شدن محل دقیق در هم رفتگی روده با سونو ،یه لوله ی نرم و باریک از داخل مقعد بچه رد میکنن و با فشار یه مایعی داخل مقعد کودک پمپاژ میکنن که انصافا درد داره و بیهوشی هم نمیدن.در تمام این لحظات من و پدر محمد عزیزم کنارش بودیم و این درد کشیدنش رو میدیدم و چقدر اون سه شب و چهار روز بستری در بیمارستان سخت بود اماخدا رو به خاطر تمام یاری هاش شاکرم.

سختی دیگه ای که در هم روی روده داره اینه که بچه باید ناشتا بمونه که برای صالح سی و چهار ساعت نذاشتن چیزی بخوره و این قسمت  دیگه ای از دشواری این بیماریه.حالا خودتون تصور کنید از یه طرف درد شکم از یه طرف گرسنگی و تشنگی از یه طرف آنژیوکت از یه طرف سرمی که به بچه وصله از طرف دیگه محیط بیمارستان...واقعا بچه رو بسیار اذیت میکنه و مادر واقعا هیچ کاری نمیتونه بکنه...خدایا تمام کودکان رو در دنیا محافظت کن...آمین